"Dur! Dur yalvarırım dur! Bak her şey istediğin gibi olacak, ne olur durdur şu arabayı..." Belki de son çığlığımdı, son hareketlerimdi bunlar. Bitiyordu bana ayrılan süre ve belki de sevdiğim insanları bir daha asla göremeyecektim. Onlara sarılamayacaktım ve asla kendime bir aile kuramayacaktım. Belki de aylarca komada kalacaktım, belki daha da kötüsü, sakat kalacaktım. Ama biliyordum, bir daha asla gerçek anlamda sağ kalamayacaktım.