Gözyaşlarının renkleri varmış;
Korktuğunda mavi,
Kızdığında sarı,
Sevindiğinde pembe,
Üzüldüğünde siyah akarmış.
İnsan gerçekten kırıldığında kalbi onunla beraber ağlarmış.
Bir hikayenin bittiği yerde bir başkası başlar, ki bu hikayeler öncesini çok aratır, benim hikayem ise farklı, eski hayatımı özlüyorum her detayıyla, ama dönme şansım olsa bunu yapmam, çünkü biri var kalmamı sağlayan, beni ona bağlayan, yaşamı anlamlı yapan. O öyle biri ki ben kaçıp mutlu olmaktansa, onunla kalıp acı çekmeyi tercih ederim, onunla kalıp onunla ölmeyi tercih ederim...
Kolay mıydı sen ağlarken uzaktan bakmak? Yağmur senin gibi ağlar mıydı? Silme gözyaşlarını ağla dök içini, bulutlar yağmurdan kaçar mıydı?
barış alper, takımının eski kaptanı semih'in bakışlarını yanlış yorumlar.
-yarı texting, barış alper × semih
311024
***
bu hikayedeki tüm karakter ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur.