KELEBEK.

Sonunu bilmediğim ve istemsizce sürüklendiğim bu basit iddia oyununda birçok kişiyi tanımış oldum ve bir çoğunu kaybetmiş oldum.
Bu oyun hayatımdaki en önemli ilk insanların ilk günkü gibi kalmadığını öğretti bana, en acımasız bir biçimde.
Herşey bir şekilde oluyordu ama artık ben' ben' olamıyordum, ne acı verici!
Günden güne tükeniyordum, neden duymuyordular?
Zevk mi veriyordu onlara çırpınışlarım, hoş muydu sahi zaten ölmüş birini tekrar ve tekrar durmadan öldürmek?