Zorunlu Hata ~LY~

LẦN ĐỌC 5,511
Lượt bình chọn 288
Các Phần 17

LẦN ĐỌC 5,511
Lượt bình chọn 288
Các Phần 17

alzey denizerayvaz esdef hata leyakırşan leyağız leyyağ ly tozkoparan tozkoparaniskender tuananaztiryaki yağley yağızkılınç zorunlu çağanefeak çağtu

Senin benden nefret etme sebebini anlıyorum, ama sen beni anlamıyorsun. Hislerimi, mecbur olduğum şeyleri... Belkide asla anlayamayacaksın.Bảo Lưu Mọi Quyền

alzey denizerayvaz esdef hata leyakırşan leyağız leyyağ ly tozkoparan tozkoparaniskender tuananaztiryaki yağley yağızkılınç zorunlu çağanefeak çağtu

Bảng mục lục

17 chương

Hoặc

#108denizerayvaz

Nội dung hướng dẫn

Bạn cũng có thể thích

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz bởi fisfiskayikciw

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

Düzen, temizlik takıntısı olan Yağmur'un duvarlarını yıkarak Barış Alper'e kapılmasını içeren mini hikayemiz.

yan benimle | barış alper yılmaz. bởi mooneverlandd

"ateşle oynuyorsun barış alper..." Başını sallayıp gülümsedi, "ateşten korksaydım kendimi sana kaptırmazdım."

august // barış alper yılmaz bởi stayinaliveee1

ufak bir maceradan başka bir şey değildi.

Ömer Ünal, gece klübü olan Pera'nın sahibidir. Uzun yıllar yöneticilik yapmış Kıvılcım Arslan'la yolları kesişir. Yasaklarla ve engellerle dolu bu yolculukta aşk nasıl galip gelecektir? Yepyeni bir #KıvMer hikâyesi.

Barış Alper:İlk mesajı hep erkekler atar o yüzden Siz:İlk mesajın 'Selamun aleykum ahmet abi' mi gercekten 💌 Barış Alper Yılmaz Hayran Kurgusu Bu hikayedeki tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür.Hiçbir gerçeklik barındırmaz.

𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛 bởi keremakturkogludiyor

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

i'm sorry, dave

Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur. ... "Baysoy değilim." Dedi. Ardından "Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi. "Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım. "Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer. "Ben Baysoy değilim!" YENİDEN 𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥

Bạn cũng có thể thích

Slide 1 of 10

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

Thêm Chi Tiết