OGNENTAN AND WEREWOLF

Reads 7,657
Votes 415
Parts 25

Reads 7,657
Votes 415
Parts 25

derek derekhale lovestory peterhale scott stiles teenwolf tw tylerhoechlin werewolf

Derek Hale ve onun sahip olduğu şans. Savaşın tam ortasında aniden ortaya çıkan yaratık ve onun hayatına renkler getiren şahıs. Herşey daha bitmedi bitmeyecek.All Rights Reserved

derek derekhale lovestory peterhale scott stiles teenwolf tw tylerhoechlin werewolf

Table of contents

25 parts

#1scott

Content Guidelines

You may also like

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

Peki ya aslında sevdiğin çocuk en yakın arkadaşının sevgilisiyse? *** "Hâlâ yüzüme bakmıyorsun yalnız" başımı yerden kaldırıp yüzüne baktım. "Neden ısrarla yüzüne bakmamı istiyorsun?" Bakışlarını elindeki sigaradan çekip gözlemin içine baktı. "Biliyor musun? Batı kültüründe iki insanın göz göze gelmesi ve başka kimse yokmuş gibi birbirlerini hissetmesi onların ne kadar uyumlu olduğunu gösterirmiş." Ne demek istediğini ancak biraz sonra anlayabilmiştim. "Bu yüzden mi gözlerine bakmamı istiyorsun?" Hâlâ gözlerimin içine bakarak elindeki sigarayı yere attı ve üstüne bastı. Daha sonra ise bir iki adım daha atarak dibime girdi. Dudağını kulağımın arkasına bastığında elleri de belimi bulmuştu. Titrememek için kendimi sıkıyordum. "Yeşil gözlerinde seni hissediyorum."

Seni Seviyorsam Bundan Sanane by Natzuyum

Favori R19 novelimin final bölümünü okurken heyecandan kalp krizi geçirdim ve gözlerimi açtığımda kendimi《Azize Lylia'nın Kalbini İstiyorum》içerisinde buldum. Ölümüm biricik Azize Lylia'nın canavar sevgilisi Dük Heilon'un elinden gerçekleşti. Kötü kadın karakter olarak bana biçilen talihsiz kaderimi değiştirmem gerekiyor. Savaşmak ise benim tek çıkar yolum. - Bana niye bu kadar takıntılısınız leydim? Sizin en yakın arkadaşınıza aşığım. - İyi de seni seviyorsam bundan sanane! Hikayemiz başlıyor... ☆ {Açıklama: Çeviri değil, ben yazıyorum. Bölümler düzenli olmasa da gelecektir.}

"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar." - Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik. Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik. Birbirimizi yitirdik. Kendimizi bitirdik. Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz. Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz. Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim, bu yüzden onu sevmek- Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...

İntikam uğruna kaçırılmış Lavin. Dedesi tarafından hayatı cehenneme çevirilen Lavin. Babası ve annesi tarafından sevilmeyen Lavin. Bebek iken diğer bebek ile değiştirilen ve acıya mahkum olan Lavin. Söyle. Hangisi daha acı? Bu hayattan kurtulabilir mi? Gerçek ailesi ile anlaşabilir mi? . Değiştirilen bebek kurgusudur. .

ilk hikayem umarım cringe olmaz benzeri varsa bilmiyorum buradaki tüm herşey bana ait lütfen hikayeden hiçbir parçayı almayın umarım beğenirsiniz iyi okumalar🧷⭐

Sahalardaki Aşk *FENERBAHÇE* by neunocean

"Çok aşıktık ve bizimkisi farklıydı. Bunu en derinimde hissediyordum. Bizim, Arda ile geçtiğimiz yollar, aştığımız engeller herkesten, her şeyden daha zordu." 🤍 Fenerbahçe erkek futbol takımına tercümanlık yapmak için Başvuru yapan bir kız, ve hayran olduğu futbolcu arda gülerin tanışma hikayesi...

Cadılar Ve Büyücüler Okulu:Okuldaki Yeni Cadı (TAMAMLANDI) by Sparkly_Cupcaake

Bir şekilde cadılar okuluna kabul edilen ve cadı olduğunu öğrenen Kriona,normal okulunu bırakıp,cadılar okuluna gitmek zorunda.Orada kibar ve sevimli cadı Lisa ve cesur ve zeki büyücü Flame ile tanışır.Yeni okulunu çok sevmiştir fakat karşısına zorluklar da çıkmıştır.

kim bilirdi ki güçlü ve asil bir soydan gelen kızın bir Malfoy'a yenileceğini... Yüzükten beyaz ışıklar çıkıyordu. Ay kadar parlak... (Draco Malfoy hikayesi)(tamamlandı)

Anti Fan, Kötü Kadın Olursa?!! by ZeniSala

Genç ve yetenekli Sıla , dâhi denilebilecek bir zekaya sahip bir Matematikçidir. Bir gün bir trafik kazasında hayatını kaybeder ve uyandığında kendini nefret ettiği novel dünyasında bulur. ... Kurgu bana aittir iyi okumalar:)

GECENİN İZİ

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

More details