Bir suikastçı adam. Dövüş ustası olan genç bir kadın. Ve birde suikastçı adamın ve kadının peşinde olan ve kimliği belli olmayan maskeli adamlar. "Yol yakınken vaz mı geçsek çünkü ben yoruldum." Suikastçı ile göz göze geldik ve aynı anda mırıldandık. "Hayır !" Evet, bu biraz tuhaftı gerçekten. Suikastçı bana baktı ve yanımızdaki ufaklığa. Suikastçıya baktım ve gideceğimiz yerde olduğumuzu fark ettim etrafta bir yalan dönüyordu. Suikastçı bana baktı. "Şimdi" dedi yüksek ses ile. Ve ağzından tek kelime çıktığı anda sokağa kurşun sesleri yankılanmaya başladı. ... Her şeyin başladığı o gün sanki her şey lanetlenip şehre yayılmıştı. İnsanlar akıl almaz bir şekilde değişmiş, her şeyden öte şehre bir seri katil gelmişti. Şehir ateşkes imzalamış, insanlar sokağa dökülüp o seri katili bulmaya çalışıyorlardı. Bense dünyadan bihaber bir şekilde dövüş kursumda son seansımı bitiriyordum. Zaten ne olduysa seantan çıktıktan sonra şehir tamamen tanınmaz hale geldikten sonra oldu. Seri katil peşimdeydi O katil benim ecelim olmaya mührünü basmıştı adeta. Ama aynı zamanda benden de ayrılmıyordu. Korkum yoktu hiçbir şeyden hiçbir canlıdan Tek korkum bu hayatı tadında yaşamadan ölmemekti. Ecel bize son nefesini ver demeden insan son nefesini bir katilin kolları altında ezilirken verebilir miydi? Kim bilir ? Belki de... Tek anlamadığım bir şey vardı. Seri katil suikastçı mıydı? Yoksa peşimizden gelen maskeli adamlardan biri mi ? Aralarında bir ateşkese çoktan imza atılmıştı. Peki bu ateşkesi kim kazanırdı ? ... Telif hakları saklıdır ! Kurgumun bir yerde kopyasını vs. bulunursa direkt yasal işlem başlatılacaktır.All Rights Reserved