Salih Babamız
  • Reads 1,033
  • Votes 77
  • Parts 3
  • Reads 1,033
  • Votes 77
  • Parts 3
Ongoing, First published Mar 01, 2023
Kahraman'ın ağızından:

"Kim bu çocuk?" Annemin kükreyişine aldırmadan elimi tutan çocuğun elini güven vermek istercesine biraz daha sıktım. Çok öfkeli, bir o kadar da kırgındım. Anneme, babama, Paşa'ya... Herkese öyle öfkeliydim ki; abimin, "Ne oluyor?" dercesine soran bakışlarını bile görmezden gelebiliyordum. Ardından bakışlarımı annemden çekip babama kitledim. "Oğlun." dedim lafımın altında ezilmesini umarcasına. Babamın gözleri şokla aralanırken anneme döndüm. Gözlerine baktım sesimi çıkarmadan. Öyle korku doluydu ki gözleri, ondan nefret etmekten hiç çekinmedim o an. Bu yaptığı, iğrençti. Diğerleri gibi, 'Anamdır, yapar' diye eyvallah çekemezdim. Sultan ana ufacık bir çocuğun hayatını karartırken, üstelik bu çocuk benim kardeşimken bu pisliğe göz yumamazdım.
All Rights Reserved
Sign up to add Salih Babamız to your library and receive updates
or
#952kardeş
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
KOF cover
ERTUNGA cover
Alçin Sönmez  cover
Mesaj | Texting +18 cover
KURŞUN İZİ cover
LAÇİN cover
HUDUT cover
AY ÇİÇEĞİ |GERÇEK AİLEM| cover
Italiano Aşk-ı/Texting cover
KURŞUNİ(mafya)  cover

KOF

19 parts Complete

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. 'İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.' Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.