İstanbul Beyefendisi

Bu benim hikayem değil. Bu Eslemin hikâyesi. Sizler bu hikayeyi okumaya hazır mısınız? Ben çok heyecanlıyım. Hadi başlayalım...

🌸

Yoldayım. Yürüyorum. Deli gibi yağmur yağıyor farkında değilim. Hasta olurmuydum? Ne fark eder ki? Kayboldum sanırım ama çokta tanıdıktı bu yollar. Nerdeyim ben? Hava karanlık. Sol tarafımda evler ortasında yol ve ben tam sağında kaldırımda yürüyordum. Sokak lambaları aydınlatıyordu yolu. İlerliyordum hâlâ. Kimse yok ne bir araba ne bir insan. Yoksa var mıydı? Ne idi bu karşıdaki silüet? Tam evlerin yanında durmuş çok uzun boylu. yüzü yok muydu onun? Göremiyordum ki. çok karanlık. Karşıya geçmeliyim ama hiç araba olmayan yoldan arka arkaya arabalar geçmeye başlamıştı. Neler oluyordu böyle? Karşıdaki silüet hareket etmeye başladı. "Dur!" dedim ona doğru. "Neredeyim ben?"
Çok gür bir ses geldi ben konuştuktan sonra. "Sen.. çok yakınımdasın. Sakın bana gelmeye çalışma. Zarar görürsün.." dedi. Erkek miydi karşıdaki kişi? Çok güzel bir sesti bu. Büyüleyici. Arkasını döndü silüet. Ara sokağa girdi. "Dur!" dedim tekrar. Ayağımı uzattım yola doğru.

06/04/2023