Gitmek{Ara Verildi}
  • קראו 1,511
  • הצבעות 415
  • חלקים 19
  • קראו 1,511
  • הצבעות 415
  • חלקים 19
מתמשך, First published מרץ 06, 2023
Tanıtım
Siz yapabilir miydiniz? Ailenizi sevdiklerinizi herşeyinizi geride bırakabilir miydiniz? Ece herşeyini geride bırakarak yepyeni bir hayatta başlıyor. Tüm sevdiklerini, hatta sevmediklerini. çünkü artık dayanamıyor. Yapamasın diyenlere keşke hiç Olmasaydın diyenlere Katlanamıyor. Ne kadar
Sağır olsa da bir yerlerden duyuyor olanları. Ece artık uyum sağlayamıyor etrafında olup bitenlere. Hatta uyum sağlayamadığı gibi kayboluyor bide. Her seferinde kendini arıyor hep. ama bir türlü bulamıyor, bulamadığı gibi hep de kayboluyor. Peki siz ece'nin bu hikâyesine var mısınız? Yakından bakmak ister  misiniz hikayesine? Genç bir kızın yaşadığı travmalara göz atmak ister misiniz? Ece'nin yoldaşı olmak ister misiniz?
כל הזכויות שמורות
Sign up to add Gitmek{Ara Verildi} to your library and receive updates
or
#433gitmek
הנחיות התוכן
ייתכן שגם תאהבו
ALTIN KADEH by neseligezgin
36 חלקים מתמשך
Gerçek ailem kurgusu!!! Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar. Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak? Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi. 🤍 "Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi? "Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı. "Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!" 🤍 "Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım." "Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı? "Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim." "Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?" "Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."