Aşkın Görünmeyen Yüzü

Yanıbaşında otururken kulağına uzanıp kimseye çaktırmamaya çalışarak fısıldadım "Bu gece beni kaçırsana."

Kader miydi beni ona götüren, tesadüf müydü onu bana getiren bilmiyorum ama nedeni her ne olursa olsun, kalbimin diğer yarısını bulmuş gibi hissediyordum.

Ali bir an yutkundu ama duruşunu hiç bozmadan sadece benim anlayacağım şekilde isteğimi onaylayarak göz kırptı. Onaylayacağını biliyordum çünkü artık sabır taşı olsa çatlardı.

Kimse fark etmese de ben kendisini sıktığını biliyordum. Eğer bu kadar kalabalık bir ortamda ve ailelerimizin yanında olmasaydık söylediğimin altında kalmayacağına emindim.

Ben ondan gülümsememi esirgemeden tekrar düzgün bir şekilde oturur pozisyona geçtim. Bana yan gözle baktığını görebiliyordum ama bu da zafer dolu bir nefes vermemi engellemedi.

Ben Ayla'ydım, Ali'nin Ayla'sı. Aramıza hiçbir engelin girmesine izin vermezdim. Ona gitmek için, onun da bana gelmesi için her şeyi yapar, tüm riskleri göz önüne alır ve sonuçlarına katlanırdım. Çünkü sevmek, gerçekten sevmek tam da bunu gerektirmeli benim için.