Vera, ailesi yüzünden yeni bir hayata yelken açar lakin bu yeni hayatta onu nelerin karşılayacağını bilemez. Hayatındaki en büyük ihanetini aklının ucundan bile geçmeyen birinden yiyince herşey daha da kötüye gider.
Şimdi siz karar verin, Gerçek mi? Yalan mı?
"Ya ben sana inanmıştım, güvenmiştim!"
"Güvenmeseydin!," ne dediğini ilk başta anlayamadım.
"İnanmasaydın!," kulaklarım uğuldamaya başladı.
Ben ondan inkar etmesini beklerken sanki daha da canımı yakmak için baskın bi ses tonuyla "Bu kadar saf olmasaydın Vera!" dedi.
"Hayır, hayır, hayır...Bu kadar da kötü olamazsın. Sen bana bunu yapamazsın!" diye bağırdığımda artık gözyaşlarımı silmeyi bırakmıştım.
"Ben buyum! Ne kadar sen o küçük kafanın içinde beni iyilik meleği yapsan da ben buyum! Ben kötüyüm Vera ve bu gördüklerin daha hiçbir şey."
Bi an nefes alamadığımı sandım. Bacaklarım çoktan titremeye başlamışlardı. En sonunda yere doğru çöktüm. Bana bunu yapamazdı..
"Senin canını daha çok yakana kadar da hiçbir zaman durmayacağım.. "
Ama işte anlamıyordu...benim artık yanacak bi canım kalmamıştı..