ATEŞİN SOĞUK İZİ +18

Özgürlük arayan insanlar en fazla ne yapabilir, savaşabilir ya da insanları çok istedikleri özgürlük için yok edebilir mi? Savaş her zaman kurşunla ve dövüşle gelmez. Savaş; bazen bir çığlık, bazen bir bakış, bazen ise bir nefret eylemidir bu; durum, kişi ve ona bağlıdır.

Kan ve siyah gökyüzü onları korkutabilir mi? Çocuk çığlıkları ve yetişkinlerin umutsuz haykırışları isteklerinden daha baskın çıkabilir mi?

Yaptıkları her bir kötülük onların boğazına yapışırken onlar yine özgürlük diye bağırabilir mi, sesleri kısılsa da bu onları durdurabilir mi? Ya o korkular sesleri bastıramazsa o zaman özgürlükleri ellerinden alınan mahkumlar ne yapar?

Özgürlüklere Karşı Özgürlük.

Ya özgürlükleri onlar için hiç bitmeyecek bir mahkumiyeti getirecekse yinede o özgürlük için savaş veririler miydi? Hiç sanmıyorum.

"Benim için sadece bir oyundan ibarettin, sana aşık olacağımı düşündüren neydi bilmiyorum ama bildiğim bir şey var; o da vücudunun altımda nasıl kıvrandığı ve dolgun dudaklarından adımı zevkle nasıl sayıklayışındı."
...

"Hayat doğduğun yerde başlamaz öldüğün yerde başlar ve bu hayatı ben başlattım onlar sadece bana ilham verdi, hayatımı ellerinin aralarına aldılar ve ezdiler, hepsi bir siyah toz haline geldi... Şimdi ise o siyah tozlar onların hayatı ve ben her birini ezmeye devam ediyorum, durmaya hiç niyetim yok onlar bana bir fırsat verdi ama ben onlara vermeyeceğim. İstedikleri şey özgürlük olsun ben yinede onlara mahumiyeti vereceğim."

"Siyah tozlar hiçbir zaman beyaz pullara dönüşmeyecek! Benimkiler heryeri siyaha boyadı çünkü, öyle ki beyaza dönüşmesini beklerken umutsuzluk bana onlara yardım etmem için zorladı ve bende beyaz pula değil siyah tozla
buladım heryeri..."

"Cehennemi yaşamak için ölmeye gerek yok..."

&