''İmkansız!'' diye bağırdım. Böyle bir şey'in olması gerçekten imkansızdı.Alışık olmadığım şeylerin bana yaptırılması kadar kötü bir şey olamazdı. ''Hey! Ne oldu merkür çok mu ürktün! Uww,yazık''deyip yapmacık kahkaha atan berkay'a çevirdim gözlerimi.Rengimi solması ürkütüğümü mü gösterirdi gerçekten? Boğazımdaki rahatsızlık veren yumruğu kısa bir öksürükle temizlemeye çalıştım.Nemli tişörtüm ve terlemiş anlım geri adım atmamı söylüyordu ama hayır geri adım atmayacaktım.''Hangi okuldaymış?''diyerek baygın gözlerimi etrafımdaki arkadaşlarıma çevirdim.''Lisenin biri ışte bunun ne önemi varki,''diye mırıldandı yankı.Cumlesindeki ima ve basit bir olay gibi gösterme çabasını anlayabiliyorum.Fakat bu düşünceye katılmam mümkün değildi.Çünkü bu benim sosyal hayatıma,görüşlerime karşıydı.Hiç tanımadığım biri ile arkadaş olmak adına bir iddaya girmiştim resmen.
8 parts