Ameliyathanenin önüne geldiğimde durdum.İçerisi boştu... Yanımdan geçen hemşireyi durdurup çaresizce konuştum, "Annem nerede?" "Efendim?" "ANNEM NEREDE!" "Lütfen sakın olun.Burası hastane!Sizin gibi milyonlarca insan geliyor buraya.Size yardımcı olabilmem için isim alabilir miyim?" 1 kelime döküldü dudaklarımdan "Arzu...." "Arzu Eser mi?"Çaresizce başımı aşağı yukarı salladım.Hemşire alt dudağını ısırdı. "Size haber verilmedi sanırım.Başınız sağ olsun..."O an sanki kalbimin derinliklerine bir hançer saplandı... "Annesinin ölümünü kendi suçuymuş gibi görüp,babasının ona sırt çevirmesine dayanamayan Gonca, babasının zoruyla Gece kolejine kaydolur.Fakat bilmediği bir şey vardı;" "Cellatı elinde bir hançerle hemen arkasında bulunuyordu..."All Rights Reserved
1 part