Karşımda ki adam güldü. "Burası Urfa, İzmit güzeli. Benimle evlenmek istediğine emin misin? Zor bir adamımdır. Sinirliyimdir, bazen öfkemi kontrol etmekte zorlanırım. Söz konusu evladım olduğunda ise. Benim için akan sular durur." Karşımda ki adamı taklit ettim. "Ben de zor bir kadınımdır. Gerildiğim zaman sinirlenirim. Sinirlendiğimde ağzıma geleni söylerim. Kimseyi gözüm görmez. Çocuklar benim ince çizgimdir. Ama özellikle bir bebek için her şeyi yapabilecek bir insanım." Arkama yaslandım ve çayımdan bir yudum aldım. Merwan tek kaşını kaldırıp aynı benim gibi sırtını yasladı sandalyeye. "Anlaştık o zaman İzmit güzeli." Başımı salladım. "Anlaştık Urfa Ağası." Yerimden kalktım. "Şimdi izninle Beste' yi okuldan alacağıma söz verdim." "Tabi, buyur İzmit güzeli." Hafifçe gülümseyip arkamı dönüp çay bahçesinden çıktım. İzmit Güzeli ve Urfa Ağasının Hikayesine Hoş Geldiniz