Ne yalan söyleyeyim, hiç unutmadım yazmayı. İhmal ettiğimden ya da üşendiğimden de değil.
Aynı yolu, aynı şarkılarla ve omzumda aynı yüklerle gidip gelmemin sayfalarca anlatılacak bir yanı olmadığını düşündüm. Hala kayda değer bir şeyler olduğundan emin değilim. Bir cinayete tanık olmadım. Yıllar sonra eski aşkımla yeniden karşılaşmadım. Bir çekmeceden kara kaplı bir defter çıkarmadım ya da karanlık bir sokakta hayatımın amacını bulmadım.
Bir hafta kadar önce kayboldum. Hepsi bu değil. Bilirsin, ben hep kaybolurum. Ama bu kez.. Bilemiyorum. Üstünden biraz zaman geçti, üzgünüm. Diğerlerinden farklı olduğunu yeni görüyorum.
Bu kadar tanıdık sokaklarda kaybolmamıştım daha önce. Daha önce, yürümeyi unutacak kadar kaybolmamıştım.
Anlatacaklarım var, bekle. Daha çok kez kaybolacak, yeniden, yeniden öğreneceğiz.
Yeniden, merhaba.