PSİKOPAT'IN YALNIZLIĞI

Ablası'nın gölgesinde kalmış YALNIZ bir kız.....

Ailesini kaybetmiş YALNIZ bir psikopat.....

+Sen kendini bana mı acındırıyorsun? Senin kadar bende yalnız biriyim. Dedim,
alayla bana bakarken gözlerinde hiçbir duygu yoktu sanki....soğuktu, buz gibi.... alayla bakan gözleri ciddileşti.Bir anda elini koluma getirip hafif sıktı.Ahh tabi buna hafif dersek.... gözleri bana bakarken;
-Sen mi yalnızsın? senin bir ailen var man kafa, bunu unutma onları kaybetmeden yalnız kalmış sayılmazsın...
+Ben onları hiç bi zaman kazanmadım.Kaybetmem için önce kazanmam gerekir dimi..
-Saçmalık ne yapmış olabilirsinki? benim ailem öldü. senin ailen yaşıyor neden onları kazanamadım diyip duruyorsun ki tam bi man kafasın...
+onların tek bi kızı var.O da ablam.
-onlar seni önemsiyor HAZAR.
+onlar beni önemsemiş gibi yapıyor ERK,şimdi kolumu bırak,yalnızlığımı da alıp gibiyim..sana fazlaca misfir olduk zaten.dedim kolu ondan kurtarmaya çalışırken daha çok sıktı ve kulağıma eğilip ;
-ben zaten yalnızım hazar...senin yalnızlığın bana ağır gelmez emin ol kaldırırım.ama şuan düşünmen gereken başka birşey var sen beni kaldırabilirmisin ?dedi ne saçmalıyor bu çocuk...
+Erk neyden bahsediyorsun?
-artık alışmalısın buraya çünkü bundan sonra ERK ERKAN la yaşıcaksın MAN KAFA....