SAYGI

Sıradan Wattpad Hikayesi!

Dalga geçer gibi güldüm. "Ben mi zorluyorum? Asıl sen zorluyorsun!" sesimi biraz yükseltmiştim. Karşımda o kadar rahattı ki. Bu beni aşırı derecede sinirlendirmişti. "Korkmuyor musun? Şuan avazım çıktığı kadar bağırırım ve seni postalarım." diye konuştum. Öne doğru eğilmiştim o da benim gibi eğildi. "Sana on dakika veriyorum, kurtulabiliyorsan kurtul." diye söylediğinde öylece durdum. Saatine baktı, "Hadi tuttum süreni, kurtul bakalım nasıl kurtuluyorsun! İstediğini yap bağır insanların masasına git. Hadi Hüma!" diye bağırınca ayağa kalktım. Etrafıma baktığımda onun bağırmasına kimse karşılık vermemişti. Kimse bize bile bakmamıştı. Ama umursamadım. Yaşlı bir çifti gözüme kestirdiğimde hızla masalarına gittim.

"Yardım edin? Bu adam," rahatlıkla beni izleyen Celasun'u işaret ettim. "Beni kaçırdı. Lütfen yardım edin." dediğimde ikisi de oralı olmamıştı.

Yaşlı adam bana mahcup olmuş gibi bakarken, "Üzgünüm." diye sessizce mırıldandı. Önemsemedim. Onun arkasında oturan iki adama ilerlediğimde ben bir şey demeden kafalarını olumsuzca salladılar. Diğer masalara da baktığımda hepsi aynı şekilde ya bakıyorlardı ya da bakmamaya çalışıyorlardı. Gözlerim dolarken nasıl bir pisliğin içinde olduğumu düşündüm.