"Baba bunu bana yapmış olamazsın. Benim hayallerim var." dedim acıyla gözlerinin içine bakarak.
"Ah benim aptal kızım hiç babanı düşünmez misin sen?" "Neden?" diye sorabildim. "Benim paraya ihtiyacım var anladın mı paraya, senin hayallerin umurumda değil!" Bu adam ne diyordu yoksa beni para karşılığında bir aileye mi satmıştı.
"Sen beni para karşılığında sattın mı?" pis pis sırıtarak "Baktım ki adamlar zengin evleneceğin kişi zengin, mal varlıkları çok. Önce bi vermiyormuş gibi yaptım paraya ihtiyacımızın olduğunu söyledim e onlarda haliyle para teklif etti yüklü miktar hemde. Hiç bir zaman elimizde olamayacak bir para. Yanlış anlama bunları evleneceğin adamın babasıyla konuştum evleneceğin adam burada değildi."
Tiksintiyle baktım suratına "senden ölesiye nefret ediyorum anladın mı? Kızını parayla satacak kadar küçülmüşsün." dediğim anda suratıma yediğim tokatla yere serildim.
Yetişkin içeriklidir!!!!
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....