YILDIZLARIN GECEYE KURBANI
14 parts Ongoing Ayın parladığı bir gün yıldızlar geceye bir kurban verdi. Araf Tanrıça'sı dünyaya; yeryüzüne indi. Gökyüzünden inen bir melek sanıldı ancak aynı zamanda bir şeytandı. Araf'tan dünyaya, beyazdan siyaha, güneşten aya, yaşamdan ölüme... Cennetten çıkan mavi bir ışık süzmesi, cehennemden çıkan kırmızı kan ve birleştiği yer; evrenin dengesi, mor Araf. Ve moru kurtaran bir insan. Tekrar arenalar başlar ve Barlas ile Karina Araf'a kısa süreliğine döner. Ölümsüz bir vahşet bazende ölümü diletir.
"Gülümsemeler ya sahtedir, ya da zaten yok edilir."
Bir yıldız kaydığında herkes kendisi için bir şeyler dilerken o yıldızların hep parlamasını diledi.
"Kalp sıkıştıkça ruh taşar bedenden."
Yıldızlar parlarken başlayan hikayaler, yıldızlar sönünce biter.
"Belkide gözler değil, üzerine takılan maskelerdi asıl yalancılar."