Istihbarat

Yıllarca kendi içinde verdiği savaştan kurtulamayan genç bir kız. Çıkmazlar onu bir uçurumun kenarına kadar iter, tek başına verdiği mücadeleyle hayatını mahf eden adamı bulup yok etme hırsı ile yanıp tutuşur. elinden gelen sadece ufacık bir hayal kırıklığıdır. Çünkü karşısında duran kişi, onun en değer verdiği kişidir. Ama bazen korkular arzuları yok eder. Ve ceylan bunun farkındadır. Arzularının önüne her seferinde, korkuları düşer. Annesini kaybederken küçük bir kız çocuğuydu, annesi önünde ölürken o ölümün bile ne olduğunu bilmeden annesinin sadece uyuduğunu düşündü. Annesini katleden babası ile aynı evde saatlerce oturdu. Babası onu karşısına alıp yıllarca unutamayacağı o sözleri bir çırpıda söyledi. "Bazen yaşamak ölmekten daha zordur. Bazen ölüm bir insan için en iyi seçenektir..."

Yıllar geçmişti Ceylan'ın kulaklarında bu sözler çınlanıp duruyordu. O gün aklına geldikçe kafayı yercesine yere diz çöküp nefesini dizginlemeye çalışıyordu.

Polisler, ambulans sesleri, komşuların bağırışları... Hepsi bir bir kulağını delip geçiyordu. Bir gece de hem yetim hem de öksüz kalmanın acısı küçük bir çocuğun aksine, yetişkin aklına sahip olan beynini yorup duruyordu. Ne kadar arasa da katil babasını bulamıyordu. Ulaşmak için gecesini gündüz edip çırpınıyordu. Ama aldığı her sonuç onu bir sona değil bir çıkmaza sürüklüyordu...

Xxxxxxxx

Bu kurgumda hiç bir gerçeklikle alakası olmayan sadece kendi hayal dünyamla bütünleştirdiğim bir roman okuyacaksınız. Bu romanda yirmi üç yaşında olan bir kızın hayatında verdiği kararların sonuçlarının onu nereye nasıl sürüklediğini göreceksiniz.