"Reyn? malulungkot ka kaya pag nawala ako?" mahinang tanong ni Claud.
Grabe! feeling ko nagiging jelly ace ang tuhod ko sa paraan ng tingin niya sa akin.
Hindi naman ganito ang epekto sa akin ng boyfriend kong si AJ ah?
"Reyn?! malulungkot ka ba pag nawala ako?" pag-ulit niya sa tanong niya. mababakas ang lungkot sa magagandang mata ni Claud.
Ano nga bang mararamdaman ko? Syempre malulngkot ako, pero tama bang sabihin ko sa kanyang malulungkot ako? Mamaya lumaki pa ulo nito eh!
"Ano bang klaseng tanong yan?!" paglilihis na tanong ko at nag iwas tingin na rin para hindi ko masalubong ang malalamim na tingin niya..
"Ano bang klaseng sagot yan?!" balik tanong niya
"Reyn, I want a honest answer, malulungkot ka ba pag nawala ako?" Muli niyang tanong na nasa medyo frustrated na tono.
"Bakit ba kasi tinatanong mo yan, Claude?! aalis ka ba?! mawawala ka ba?!" medyo naiirita na ako ah!
"Eh bakit ba hindi mo masagot yun? Oo o hindi lang nam-...." medyo inis na sagot ni Claude. Hindi ko na siya pinatapos.
"Oo! Oo...malulungkot ako kapag bigla kang nawala. Nasanay na akong lagi kang nandyan, pumupunta sa bahay, nakikitulog. Gustong gusto ko tuwing kumakanta ka. Hindi ko alam kung paano pa ako mag-aadjust kapag umalis ka!" Oh ayan! sinabi ko na sakanya. nkakainis!
Halatang nabigla si Claude pero biglang ngumiti... hinatak niya ako nang mahigpit. Ang sarap sa pakiramdam sa tuwing niyayakap ako ng kaibigan kong ito...nawawala inis ko sakanya. I feel safe...
"Ayoko rin umalis Reyn, ayokong mawala sa tabi mo, pero darating rin yung time na yun..." mahinahong sagot niya habang yakap yakap ako.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.