Dziewczyna Szamana

Nazwijcie to jak chcecie - przeczucie, intuicja, szósty zmysł. Nazwa jest mi obojętna - jedno jest pewne, czuję, jak coś jest nie tak. Gdy moja siostra nie odbiera telefonu a w radiu mówią o kolejnej ofierze seryjnego mordercy grasującego po ulicach naszego miasta, upewniam się w tym, że dzieje się coś bardzo złego. Skąd wiem? No cóż...Nie jestem jakimś medium ani nie praktykuje czarów - jestem zwyczajną dziewczyną, która próbuje zarobić na życie pisząc mało oryginalne teksty reklamowe ale już od dziecka potrafiłam wyczuć gdy miało zdarzyć się coś niedobrego. Co dziwniejsze moja siostra, podzielała moje przeczucia. I gdy mając po 10 lat czułyśmy, że coś złego czai się na naszej drodze do szkoły, po prostu poszłyśmy na około. I całe szczęście bo wieczorem tego samego dnia mama powiedziała nam, że porwano moją koleżankę z klasy. Wraz z Klarą zgodnie zdecydowałyśmy, że nie będziemy ignorować tego przeczucia. Tak na wszelki wypadek.

A teraz? Teraz Klara zniknęła a ja próbuje się dowiedzieć co się z nią stało. Na mojej drodze staje przeurocza starsza pani o imieniu Helena. Tylko, że okazuje się, że pozory mogą mylić. Helena mówi mi, że jest Dziewczyną Szamana. Tak oba słowa z wielkiej litery. Co więcej, mówi, że Klara miała być jej następczynią. Absurd, prawda? Jest jeszcze ciekawiej gdy mnie temu Szamanowi przedstawia a on okazuje się być przystojnym brunetem o fiołkowych oczach i niezwykle irytującą skłonnością do kasowania mojej pamięci gdy nie podoba mu się moja reakcja na to co ma mi do przekazania. Bezczelny, prawda?

Najgorsze jest to, że ta starsza pani i ten oszałamiająco przystojny zarozumialec to mój jedyny trop w poszukiwaniu siostry. Czy powinnam poddać się ich szaleństwu licząc na to, że doprowadzą mnie na właściwy ślad?