...Sevgi her zaman bencildir. Ne kadar ateşliyse, o kadar bencildir sevgi.
Onu korkutan yaraları değildi. Tam aksine. Bu kadar yakında dururken yüzünün iki tarafını da görememesiydi. Bir tarafı seçmesi gerekiyordu.
Jungkook onu esir alanın hangi taraf olduğunu biliyordu.Başarılı bir terzi elbise dikerken iki yol izlerdi; ya kusuru bulup onu güzelce işleyerek saklar ya da gizli güzelliği ortaya çıkarır. O her zaman ikinci seçeneğe inanmıştı ve ah,bugün bu durum onu büyük çıkmaza sokuyordu.
Bunu yapma, Jungkook. Aptal kalbine bir parça bile umut verme yoksa her zaman mahvolan sen olursun.
Ama artık çok geçti. Şimdi ona baktığında tek gördüğü bir erkekti. Gün batımını anımsatan ateş kızılı, kehribar rengi irisleri parlıyordu. Kalbi şiddetle çarpan bir adam.
İstekleri, ihtiyaçları, doyumsuz arzuları olan arsız bir adam.
Dün ona elini uzatan ve şimdi...
Onu öpmeye kararlıymış gibi görünen bir adam.
[Yeraltı Edebiyatı]
•Başlangıç
18.04.2023
benim adım hazan.
uygarlıklara ve bir çok medeniyete ev sahipliği yapan güzel şehrim Mardinin bilinen ve saygı gösterilen viran aşiretinin tek ve yüz karası oğluyum.
ben bir erkektim ama babama göre ben bir erkek değildim. ben onun için utanç kaynağıydım.
anneme göre ise kardersiz bahtsız bir evlattım.
bilimsel gerçeklere göre ise ben bir interseksüel bir bireydim.
babam tarafından hiç tanımadım bir adamın tutsağı oldum.
ama ben hazandım. sadece hazan. kaderine boyun eğmeyen bunun içinde ne kadar yanarsa yansın asla pes etmeyen o asi söz dinlemez hazan.