KÜLDEN GECENİN ERVAHI

Nabzında harlanan yangın, damarlarında çağlayan öfkeye karıştı.

Acının intihar ipi misali boynuna sarıldığı adam, nabzındaki yangını tüm hayatının değiştiği o karanlık geceye sıçrattı.

O gecede alevler filizlendi.

O gece bir yangın göğü sardı.

O gece kül oldu.

Adam o gün, külden geceye ruhunu bıraktı.

Ve başka bir yerde, başka bir hikâyede aynı küllerden yeni bir alev filiz verdi. Adam, küllerinden doğan şarkıyı duymadı.

Sen yine de sessiz ol, o şarkıyı dinleyen biri var.

"Bizim gerçeğimiz yalanlarımız ve hepimiz birer yalancıyız. İnanırsan, oyun biter."