Oturduğum kaldırım taşında bacaklarımı uzatmış sokağı izliyordum. Düşünüyordum,son bir kaç hafta yaptığım gibi yine düşünüyordum işte. Yaşanmış onca şeyden sonra bir ben vardım bir de kendi içimde ki ben, yine başbaşaydık. Burnumuza kadar alkole batmış düşünüyorduk.. Hepsi yalan mıydı yaşadıklarımın ,hayal mi görmüştüm,düşünmeden bir saniyem geçmiyordu haftalardır. Kendime verdiğim sözler mi? Hepsi çöptü,bir şişe votkaya satmışlardı beni. Yine ve yeniden, Alper'e