DEHŞET: YAKALANMAYAN SUÇLULAR
  • Reads 2,795
  • Votes 451
  • Parts 7
  • Reads 2,795
  • Votes 451
  • Parts 7
Ongoing, First published Mar 30, 2023
Yayınlanan Tarih: 30.03.2023

"Bu ülke senin ülken, emret yerine getirilsin. İtaatler sana karşı yapılsın, senin kuralların geçerli kılınacak. Kendine yeni bir dünya kur güzelim, burası senin cennetin..."

Artık her şey güzelleşecekti, bunu hissediyordum.

"Cennetini kendine göre şekillendir, her şey senin istediğin gibi olacak!" dedi.

Ona karşı kırgınlığımın böyle geçeceğini sanıyordu, "söz verdiğin gibi..." dedim.

"Söz verdiğim gibi... Dünyayı önüne serdim, dünyamı sana verdim... Emret yerine getirilsin her şey!" Dedi.

Sahnenin ortasında, onlarca insanların gördüğü gözler bizim bulunduğumuz konuma aitti. Düşler ülkesinde yaşanan şeyler son bulmuştu. O bana gerçek bir dünya kurmuştu, beni içine almıştı, başroldüm...

Başrolüydüm...

Gözlerinin en derinine bakmama izin veriyordu. Gözlerimin en derinine bakmasına izin veriyordum, biz o derinlikte boğuluyorduk...

Boğuluyorduk ve onlarca insan bize yardım edemiyordu, biz yanıyorduk!

Biz bitiyorduk ve elimizden hiçbir şey gelmiyordu!

Bir adım daha atmıştı bana, aramızdaki mesafe kapanmıştı. Nerede olduğumuz umurumda değildi, hislerime kulak astım.

Biz kendimizce bir savaş başlatmıştık, onlarca kaybedişimizin sonunda armağan edilmişti kazanmak. Savaş son bulmuştu ama bizim iç savaşımız başlamıştı...

Dokunmadan dayanamayan ellerim boynuna doğru yol aldı, bir yılan gibi sardı kollarım. Kaçmasına izin veremezdim, kaçmak isteyen de yoktu.

Öyle şevkle, öyle tutkuyla bakıyordu ki mavileri... Bir an nefes alamadığımı ve öldüğümü sandım ama ölmemiştim, onun mavi derinliklerinde boğulmak ölmek değildi, ölmek isterken yaşamayı seçmekti... 

DEHŞET: YAKALANMAYAN SUÇLULAR SİZLERLE...

Tamamen kurgudan ibarettir!
All Rights Reserved
Sign up to add DEHŞET: YAKALANMAYAN SUÇLULAR to your library and receive updates
or
#177ilişki
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
MAVİNİN YEŞİLE SEVDASI cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
ÂFİTAP cover
KUZEY (+18) Düzenleniyor  cover
Çılgın Saplantı cover
Mavi Aşk  cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
MAHKUM cover

MAVİNİN YEŞİLE SEVDASI

21 parts Ongoing

Askeri kurgudur. "O maviydi, ben yeşil; tıpkı bir Karadeniz gibi. Birbirinden ayrılmaz, ayrılması düşünülemez, öylesine birlikte, öylesine içten. Biz birbirimize aitiz Karadeniz, bunu sana kanıtlayacağım." Eczacılık fakültesinden yeni mezun olan Doğa Tanrıkulu, beş yıl önce itiraf ettiği ama karşılık bulamadığı aşkından bir türlü vazgeçememiştir. Bu beş yılda O'nu görmeyi sonuna kadar reddetmiş, ondan haber bile almamış, üstüne başka birini sevmeye çalışmış ama başarısız olmuştur. Üniversitenin son gününde katıldığı partide olan bir olaydan sonra karakolluk olunca, abisini aramak zorunda kalmıştır. Abisiyle birlikte gelen O'nu, yıllar sonra ilk defa görmüştür. İşin kötü yanı, artık sürekli onu görmek zorunda kalacaktır çünkü hem ailesiyle annesi aynı mahallede oturuyorlardır ve Doğa'nın kalmak zorunda olduğu evde, O'da kalıyordur. Aşkına hep sahip çıkan Doğa, bu süreçte onu unutup unutmadığını, onu aşıp aşamadığını anlayacaktır. Yüzbaşı Atlas Karadeniz, beş yıl önce hayatındaki büyük değişikliklerin yanına, bir de ufak bir kız çocuğu eklenmiştir. Sürekli görevlere çıkan Atlas'ın görevlerinden başka düşünmek istediği bir şey yoktur ama o kız çocuğuna karşı bir şey hissedip hissetmediğini, şu an anlamak üzeredir. Belki de her şey için artık çok geçtir.