W końcu zacznę wszystko od nowa.

"Nicość ogarnęła mój umysł, moją duszę, moje serce. Przed oczami miałam jedynie pustkę, czarną plamę, a moje płuca wypełniły się żalem, przez co traciłam dopływ tlenu. Zaczęłam się krztusić własnymi łzami. Były słone, zimne, ostre. Czułam jak wbijały się w moją bladą skórę, mieszając się z wonią fiołków, które uwielbiała. Nie chciałam tego, nikt nie chciał. Leżę na ziemi, czuję jak każdy kamyk wbija się w moje plecy. Nogi mi zdrętwiały, a ręce stały się ociężałe. Nie wiem jak wytrwam dalej. Nie wiem czy będę potrafiła. Moje życie nie może tak się potoczyć. Nie byłam na to gotowa."
Twoje słowa zabolały mnie Danielle. Nie chciałam abyś tak zakończyła naszą przyjaźń, a właściwie miłość. Utrata ciebie sprawiła, że sama zastanawiam się nad sensem życia. Bo ty nim byłaś. Byłaś moim słońcem, moim pięknem, moim światem. Jak mogę teraz kontynuować sama to, co stworzyłyśmy i zaczęłyśmy razem?