Peter and Wendy Jikook

Arabalarda ve merkezdeki barlarda öpüşmek ihtiyacımız olan tek şeydi.
Yaralarımın etrafına yıldızlar çizdin ama şimdi kanıyorum.
Çünkü seni biliyordum; son anda karar verişini... Bende bir kan lekesi gibi iz bırakışını.
Peter'in Wendy'i kaybedişini.
Gençken bir şey bilmediğini varsayarlar.
Ama senin dövmeye konan öpücük gibi geçip gitmeyeceğini biliyordum.
Üzerime sinen duman kokusunun uzun süre çıkmayacağını biliyordum...
Çünkü gençken her şeyi biliyordum.
Heyecanın geçtiğinde beni özleyeceğini biliyordum ve kapımın önüne dikileceğini biliyordum. Bana döneceğini biliyordum.
Bana dönecektin...