The Story of My Life

"Okay lang naman bumitaw, pero kahit kailan walang susuko"

Isang high school na lalake ang minsang nagsabi nang katagang yan, pero bakit kung kailan ginawa niya itong motto ng kaniyang buhay ay siya ring sisira nito.

"Mahirap na mabuhay, ang hirap na makahinga"

Sa dami ng kaniyang problema kaya niya pa kaya itong masolusyonan? o basta na lang siyang bibitaw sa kanyang motto.

Si Ken Orata ay isang highschool student kung saan nag aaral siya sa isang pampublikong paaralan at hindi ninyo mapagkakaila na siya ay isang matalino na estyudyante. Pero sa kabila ng kaniyang paghihirap na makakuha ng inaasam ng kanyang magulang na "HONOR" sa school ay akala niya madali lang.

"lagi na lang mali ang nakikita nila sa akin"

"lagi na lang akong pabigat"

"isa lang akong walang kwentang anak"

" isa lang akong palamunin na bata"

Makakaya niya pa kayang ipagpatuloy mabuhay kung ang kanyang mga naririnig sa kaniyang magulang ay masasakit na salita?

"Susuko na ako o Ipagpapatuloy ko"

This story is written in Tagalog and English

Visit my Twitter account for my story UD.
@ReigoSageWp.