Dola jest jedną z Tkaczek Losu w panteonie Welesów. Jej życie biegnie spokojnym torem pod pieczą Roda oraz Wielkiej Baby. Dnie spędza ze swoimi siostrami - Przędą i Niedolą, mając nadzieję, że tak już będzie zawsze. Dotąd myślała, że największym zagrożeniem są zaręczyny Przędy ze Świętowitem. Dola nigdy nie mogła pojąć, co siostra w nim widzi, ani dlaczego miłość robi z nich takich głupców? Jej samej wydawało się, że nigdy nie zdoła się w nikim zakochać. Ale czy na pewno? Po trudnym zawirowaniu z Tkaniem Czasu Dola musi szukać dla siebie drogi ucieczki i takim oto sposobem trafia do zupełnie obcego miejsca, tak odległego, w jakim jeszcze nigdy nie była - Panteonu Nefrytów. Nie tylko wszystko jest tam inne, począwszy od zwyczajów, kończąc na ubiorze, ale również nie sposób opanować strach, gdy dostała się w ręce Czarnego Boga - mrocznego księcia, która uznał ją za najpoważniejsze zagrożenie dla całego panteonu. Dziecina i głupiutka Dola zostanie postawiona przed koniecznością poradzenia sobie z wszystkimi przeciwnościami oraz przekonaniu księcia, że w istocie nie jest tak straszna, jak mu się wydaje. To jednak dość trudne zadanie, gdy w panteonie zaczynają dziać się dziwne rzeczy, a jej uczucia do Czarnego Boga stają się coraz bardziej niezrozumiałe.