Sevda Ateşi - Sevda - Wattpad

Story cover for Sevda Ateşi by YalnizBirisi17

Sevda Ateşi

Reads 8,174
Votes 489
Parts 24

Reads 8,174
Votes 489
Parts 24

Mature

abi abla acemi acı akraba ateş ağa aşiret aşk bebek ilkaşk kuzen küfür mizah sevda töre watpadstory çocuklukaşkı

Ruhumuz bile bir gibi gelirdi bana hep çünkü ben onu bilirdim o beni. Ben onun hissederdim o beni. Konuşmamıza gerek yoktu anlıyorduk birbirimizi. Tek farkımız şuydu ben ona aşıktım o ise beni... Bunu tamamlayamıyorum bile ne acı. Ben onun için kim olduğumu bile bilmiyordum. Hala kızı? Çocukluk arkadaşı? Sırdaşı? Neyiydim bilmiyorum ama aşkı olmadığıma emindim. Eskiden bana güneşim derdi ne olduğu bilinmez artık güneşi bile değildim.All Rights Reserved

abi abla acemi acı akraba ateş ağa aşiret aşk bebek ilkaşk kuzen küfür mizah sevda töre watpadstory çocuklukaşkı

24 parts

Sign up to add Sevda Ateşi to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Kaybedilmiş Hazlar by CHERRYLADYY

"Akın!" dedim, çığlık atarcasına. "Ela, git buradan." Dudağındaki yara, iki kelimesiyle daha da açılarak kanamasını arttırdı. Onu zerre umursamadan aramızdaki mesafeyi hiçe indirdim. Burnu, kaşı ve dudağı çok kötü kanıyordu. "Seni bu halde bırakacağımı düşünüyorsan tam bir aptalsın." Tir tir titreyen elim, kanayan kaşına dokunmak için havalandı ki yüzünü hışımla benden uzaklaştırdı. "Elin kirlenmesin," dedi, bahsettiğinin kandan çok daha fazlasını anlatırcasına. "Kirlensin," dudaklarım, buruk bir gülümseme ile kıvrıldı. Omuzlarım, umursamazca hareketlendi. "...sen yıkamaz mısın?" Hangi benliğim, onun dibinden ayrılmamaya yeminli? Parmağımı üstüne bastıramadığım bir şey, kontrolü eline alıp beni onun karşısında bu hale düşürdü. İlk günden bu yana inatla durduğum yer; hiç değişmedi. Değiştiremedim... "Ela-..." dertli bir nefesle sarf ettiği ismim, tenimi yalayıp geçen bir meltem misali iç gıdıklayıcı. "Akın." dedim, onun ıssızlığını yok edecek bir netlikte. Göz kapakları yorgunlukla kapandı. İlk kez, beni bu kadar içeri aldığını fark etmemle göğsümdeki yumru kendini, dengem ise varlığını kaybetti. Korkakça bir kez daha uzandım kaşındaki yaraya. Bu sefer kaçmadı, belki de kaçamayacak kadar yorgun... "Canın çok acıyor mu?" Ağlamaklı sesim, kendime dahi yabancı. Ben çocukken bile bir elin parmağını geçmeyecek kadar düştüm. Açık bir yaranın acısını unutalı seneler oluyor lakin bu, onunla hikayemizin başından beri yaptığım en iyi şeyi gerçekleştirmeme engel değil. Empatiyi... Parmak uçlarım, elmacık kemiklerinin üzerine dokunduğu vakit ürperişini dikildiğim yerden gördüm. Saniyeler sonra buz kesmiş elimin üzerine kapanan sıcacık avucu ile sıra bana geçti. İsmini koyamadığım bir hissiyatla döndü başım. Birazdan sarf edeceği o sözcükler ise kaderime öyle bir düğüm attı ki

Gözler Aynı Sen-Gerçek Ailem by Yazmaperileri

Yağmurdan kaçarken doluya yakalanmak nedir bilir misiniz? Ezgi biliyordu. Hayatını zindana çeviren üvey babasından kaçtığı bir gecede, onu bu hayata tutsak eden adamla karşılaşmayı beklemiyordu. Bilseydi o adamla karşılaşacağını, yine kaçar mıydı o ödül töreninden? Onunla yüzleşecek cesareti bulur muydu? Yine de her şey için çok geçti. Bir karanlık gecede, İki lacivert göz kesişmişti. Biri nefretle diğeri ise yabancı gibi bakarken daha da acıtmıştı gerçekler. Asaf Kandemir tanımamıştı kızını. Ona nefretle bakan gözlerin ardında yatan anlamı görememişti. İki silah sesi duyulmuştu sonrasında sokakta. Yere düşmüştü kızın bedeni, sokak lambasının altına. O lamba bile kızın kimliğini aydınlatamamıştı. Eğer bilseydi o sokağa girince hayatının değişeceğini, geçmezdi o sokağın önünden belki. Atmazdı adımını. Ama geçmişti iş işten. Birçok şey gibi buna da geç kalınmıştı.. --- Hikayeden Kesit --- 15 yıldır, nefret ederek büyüdüğüm bu adam, bir kaç gün içerisinde bütün dengemin şaşmasına neden oldu. İçimde filizlenen, baba hayaliyle yanıp tutuşan çocuk, yine terk edilmenin verdiği kırıklıkla ağladı. Ağladı ağlamasına ama sesini duyan olmadı. Karşımda, acımasızca bakan lacivert gözleri her şeyi açıklıyordu. Onun gözünde bir hiçtim ben. Koca bir boşluk. Hikayesinde bir yerim yoktu. O ise benim hikayemin büyük bir kısmını oluşturuyordu. - Sözler hayli çıkmazlarda, Söz ver haydi sen.🎶 Dün birini gördüm yolda, Gözler aynı sen.🎶 Bizler aynı kalmadık ki, Hayat değişirken.🎶 Ben birini sevdim ama, Gözler aynı sen 🎶 Hikayenin şarkısı: Gözler Aynı sen-Yaşar

SARMAŞIK (Tamamlandı) by Bdauysl

'' Ensar Karadağlı. '' diyen sesle benden uzaklaşmış ama bakışlarını çekmemişti gözlerimden. Göğsümde bağladığım kollarımı çözememiştim kaskatı kalmışlardı. Kalbim delicesine bir hızla çarpıyordu. '' Cinayete yardım ve yataklıktan tutuklusun, silahını bırak ve teslim ol. '' arkasında ona doğru silah doğrultan memura ısrarla dönmüyordu. Yanağıma süzülen tek damla yaşımı takip etti. Ardından titreyen çeneme bakıp yutkundu sertçe. Dudaklarını birbirine bastırdığında acı bir tebessüm belirmişti öpmek için yanıp tutuştuğum dudaklarında. Gözlerinde kara bulutlar anında yerini almış artık bambaşka bakar olmuştu bana karşı. Hissedebildiğim tek şey hayal kırıklığıydı. Benden hiç beklemediği şey buydu ve ne yazık ki onu da yaşamıştı. Aynı benim yaşadığım ve yok olduğum gibi. '' Ensar Karadağlı, ellerini kaldır ve teslim ol, son kez uyarıyorum seni. '' en yakın adamlarından ikisi de görebildiğim kadarıyla polisler tarafından gözaltına alınıyordu. Mahalleli camlara birikmiş, sokakta olanlarda durdukları yerde izliyordu şaşkınca olayları. Yavaş hareketlerle eli önce beline gitmiş silahını çıkarmıştı. Ardından yine yavaş hareketlerle ellerini havaya kaldırmaya başladığında, '' Eyvallah Firuze'm... '' demişti gözlerimin içine baka baka son kez hafif tebessümle. Ona kestiğim cezaya karşılık ettiği tek kelime eyvallah olmuştu sadece. ................................................ Divan edebiyatında aşkın karşılığıdır sarmaşık. Ağacı dıştan çepeçevre sarar ve yemyeşil gösterir. İçten içe kurutur ağacı sarmaşık. Ağaç öldükçe sarmaşık daha çok güçlenir, daha çok renklenir, daha çok gürleşir. Sarmaşık öldürür ağacı bilmeden ya da belki bilerek. Ağaç ölü, sarmaşık diri yıllanır giderler ta ki onlar için yazılan kader işlemeye başlayana dek...

BALLICA MAHALLESİ by sudedgbkn

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak bilmediği bir mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur| 120625

SAUDADE by kahvevekaos

Geçmişten gelen hislerdi benimkisi, kimsenin bilmediği, kimsenin anlamadığı. Kendi içimde yaşatmıştım hep onu ve olmayan sevgisini. Aynı zamanda da kendi içimde bitirecektim kimseler duymadan. Fakat hesaba katmadığım bir şeyler olmuştu. Vazgeçmem ve kabullenmem gereken bir şeyler...

ACEMİ DAMATLAR -2 (Serinin 1. Final Yapınca Devam Edecek) by yitenumutlar

Her işin acemiliği olurdu,peki ya damatlığın? İşte onun acemiliği hiç bir şeye benzemezdi. Yetimhanede büyümüş dört adam hiç sahip olamadıkları yuvayı kurmak için bir biriyle yarışa girer. Fakat önemli bir eksikleri vardı. Hayallerindeki o sıcak yuvayı kurmak için önce dişi birer kuş bulmaları gerekiyordu. Hiç beklemedikleri anda beklemedikleri şekilde aşk yüreklerine zembille inince acemilikte her işlerinde başlarına bela olmuştu. Dört acemi kendine yetemezken,kızların ağabeyleride acemi damat olma yolunda bh dörtlüyle başa baş yarışır vaziyetteydi. Kayınçolar acemi damatları alt edecek mi,yoksa o etiketi kendileride nişane gibi taşıyacak mı? Damatlar acemi olunca yol gösteren çok olur...

Sarılırım Birine •Text• by bysena

Halısahada eksik adam olduğu için rastgele numaralara yazan bir adam ve futboldan dahi anlamayan kız... Siz: Manyak mısın nesin Seni tanımıyorum etmiyorum Oynamayı da bilmiyorum +0530*******: Tamam defansa yazıyorum sizi "Bu kişiyi engellediniz." Tamamıyla yaz havası veren bir kurgu ✍🏻

Bir Aile Meselesi (Gerçek Ailem) by Kitapyagmuru2

sırtım soğuk duvara değince korkmaya başladım, amk bu herif'ten dayak yemeyecek'tim. O kadarda uzun boylu değildi ama şu an kıpırdaya bilirmiydim ondan emin değildim. yanımdaki duvara atığı yumruk ile gözümü kapattım. Bismillah ne oluyoruz ya. Elimle göğsünden ittim ama nafile azıcık bile kıpırdamadı. Öküz herif. Tabi kas yaparlar yaparlar bizim gibi garibanları düşünmezler. Şerefsiz adam zaten sinirlerim bozulmuştu sayesinde. "Olum bu ne hal ya! mal mal hareketler çekil başımdan odama çıkacağım, senin ile uğraşamam" Dediğimde çenesindeki kaslar seğirmişti. Kopardı inşallah! Elini hızla havaya kaldırdı. Sanırım şimdi boku yemiştim. Yada o yemişti çünkü kimseye boyun eğecek bir insan değildim. Başlama tarihi: 22 Ocak 2025 Kitap tamamen şahsıma aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır.

AŞK LABİRENTİ ( Kuyu Serisi #1) by yas_mi_na

Özlemek... Tedavisi olmayan bir hastalığa yakalanmak gibiydi. Geçmiyordu. Bitmiyordu. Birini uzaktan sevebilmenin ötesinde özlemin ucu bucağı olmuyordu. Yakıyordu. Ağlatıyordu. Merve, Mir Ali'nin gidişinin ardından bir kırık kalple baş başa kalmıştı. Neden gittiğini öğrenememişti. Gelmemişti. Günler, aylar ve mevsimler geçmiş ama hiçbiri onun gelmesine, aramasına neden olmamıştı. Ve bir gün yaralı bakmaya alışkın olduğu gökyüzüne bakışlarını kaldırdığında onu hiç beklemediği bir anda karşısında bulmuş ve aşkın dolambaçlı yollarında birbirlerini aramaya koyulmuşlardı. Aşkın yeterli olmayacağını Mir Ali'nin sakladıklarında, yaşatacaklarında öğrenecekti.

Sonbahar Rüzgarları by LaleSarhan

Ölümün mevsimidir sonbahar... Sonbaharda seçeneği yoktur yaprağın, dökülmekten başka. Sararmak, dökülmek, sonrası ölüm... Tıpkı insanın ölümü gibi. Ben de tıpkı o sarı yapraklar gibi meçhule savrulurken rastladım ona. Bu kez önümde seçeneğim vardı. Ya ölümden kaçacaktım ya da ölüme aşık olacaktım. Ölüme aşık olur mu insan dedim, cevabını şairin sözlerinde buldum. Aslında yaprak sıkılmıştı ağaçtan bahaneydi sonbahar... Aslında ben sıkılmıştım hayattan, yaşamam için bahanemdin sen benim...

You may also like

Slide 1 of 10

Kaybedilmiş Hazlar cover

Gözler Aynı Sen-Gerçek Ailem cover

SARMAŞIK (Tamamlandı) cover

BALLICA MAHALLESİ cover

ACEMİ DAMATLAR -2 (Serinin 1. Final Yapınca Devam Edecek) cover

Sarılırım Birine •Text• cover

Bir Aile Meselesi (Gerçek Ailem) cover

AŞK LABİRENTİ ( Kuyu Serisi #1) cover

Sonbahar Rüzgarları cover

Kaybedilmiş Hazlar

"Akın!" dedim, çığlık atarcasına. "Ela, git buradan." Dudağındaki yara, iki kelimesiyle daha da açılarak kanamasını arttırdı. Onu zerre umursamadan aramızdaki mesafeyi hiçe indirdim. Burnu, kaşı ve dudağı çok kötü kanıyordu. "Seni bu halde bırakacağımı düşünüyorsan tam bir aptalsın." Tir tir titreyen elim, kanayan kaşına dokunmak için havalandı ki yüzünü hışımla benden uzaklaştırdı. "Elin kirlenmesin," dedi, bahsettiğinin kandan çok daha fazlasını anlatırcasına. "Kirlensin," dudaklarım, buruk bir gülümseme ile kıvrıldı. Omuzlarım, umursamazca hareketlendi. "...sen yıkamaz mısın?" Hangi benliğim, onun dibinden ayrılmamaya yeminli? Parmağımı üstüne bastıramadığım bir şey, kontrolü eline alıp beni onun karşısında bu hale düşürdü. İlk günden bu yana inatla durduğum yer; hiç değişmedi. Değiştiremedim... "Ela-..." dertli bir nefesle sarf ettiği ismim, tenimi yalayıp geçen bir meltem misali iç gıdıklayıcı. "Akın." dedim, onun ıssızlığını yok edecek bir netlikte. Göz kapakları yorgunlukla kapandı. İlk kez, beni bu kadar içeri aldığını fark etmemle göğsümdeki yumru kendini, dengem ise varlığını kaybetti. Korkakça bir kez daha uzandım kaşındaki yaraya. Bu sefer kaçmadı, belki de kaçamayacak kadar yorgun... "Canın çok acıyor mu?" Ağlamaklı sesim, kendime dahi yabancı. Ben çocukken bile bir elin parmağını geçmeyecek kadar düştüm. Açık bir yaranın acısını unutalı seneler oluyor lakin bu, onunla hikayemizin başından beri yaptığım en iyi şeyi gerçekleştirmeme engel değil. Empatiyi... Parmak uçlarım, elmacık kemiklerinin üzerine dokunduğu vakit ürperişini dikildiğim yerden gördüm. Saniyeler sonra buz kesmiş elimin üzerine kapanan sıcacık avucu ile sıra bana geçti. İsmini koyamadığım bir hissiyatla döndü başım. Birazdan sarf edeceği o sözcükler ise kaderime öyle bir düğüm attı ki