Story cover for Dudak Kıvrımında Devrik Bir Tramvay - yarı texting. by alemdaroglu_
Dudak Kıvrımında Devrik Bir Tramvay - yarı texting.
  • WpView
    Reads 2,782
  • WpVote
    Votes 1,012
  • WpPart
    Parts 15
  • WpView
    Reads 2,782
  • WpVote
    Votes 1,012
  • WpPart
    Parts 15
Complete, First published Apr 05, 2023
Siz/ bakkk sana şiir yazdım hayatımmmm

yazar bey/ sen gülünce ruhum cennete düştü güzelim 
                    mavilikler isyan etti ufuktaki sarışın güzele
                    ve yine sen düşünce ruhumun en derinine 
                    ben, ben kaybolmak istedim gülüşlerinde... 

yazar bey/ şiir böyle yazılır bu bir 

yazar bey/ gecenin bu vaktinde insan rahatsız edilmez bu iki 

yazar bey/ sen kimsin bu üç 

yazar bey/ numaramı nerden buldun bu da dört 

yazar bey/ ??????????? 

Siz/ sen de ne çok soru soruyorsun hee 

Siz/ nerden bulduysam buldum 

Siz/ he biz senin gibi yazamıyoruz diye hava atmana gerek yok paşam 

Siz/ istesem yazardım ayrıca 

yazar bey/ kesin yazarsın evet 

yazar bey/ soruma cevap versene sen 

yazar bey/ nerden buldun numaramı 

Siz/ ımmmm acaba nerden buldummm

yazar bey/ kızım söylesene şunu 

yazar bey/ delirtmek mi istiyorsun beni 

Siz/ evet delirtmek istiyorum nolmuş 

görüldü... 

yazar bey çevirimdışı...

Vay be, gerçekten güzel yazıyormuş şiirleri, böylesini tahmin etmiyordum. Ama neden hemen gitti ya, işi mi var ki? Koskoca yazar herhalde bir işi falan vardır. Rahatsız mı etsen Karen? Etmeli miyim? Sanırım biraz uyuzluk yapmak istiyorum...
All Rights Reserved
Sign up to add Dudak Kıvrımında Devrik Bir Tramvay - yarı texting. to your library and receive updates
or
#138yaşamak
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Günce cover
Özdemir Asaf cover
Günəşin Səssiz Gedişi  cover
DİNLE BENİ Bİ ||TEXTİNG|| TAMAMLANDI cover
AŞKIN YOLU ( TEXTING) cover
Chanel Kızı  cover
BATAKLIK  cover
🥀 • 𝐚𝐦𝐨𝐧𝐫𝐚 | 𝐓𝐄𝐗𝐓𝐈𝐍𝐆  cover
Raskele Bölümler olucak  cover
ZİNCİR | TEXTİNG cover

Günce

49 parts Complete

Yazılarımın bana zarardan başka hiçbir şeyi olmuyor. Tek bir faydasını görmedim bugüne kadar. Önceleri acaba ileride bir faydasını görebilecek miyim diye düşünürdüm, şimdi ise bir zararını görmesem bari diyorum. Keşke kötüye giden tek şey benim ruh sağlığım olsa, fakat ülkede her şey kötüye gidiyor. Aslında çarklı sistem gibi tamamen birbirini tetikleyen olgular bunlar. Bir ülkede işler yolunda gitmezse, tüm toplum bundan etkilenir. Yurt genelinde satılan milyonlarca depresan da bu tezi ispatlar nitelikte. Bense bu depresyona rağmen depresanlara direniyorum. Polise, hükümete direniyorum. Devlete, mevcut düzene direniyorum. Aşka direniyorum. Velhasıl yaptığım yegane şey direnmek. Fikirlerimi eyleme döktüm, ceza aldım. Kalem vasıtasıyla satırlara döktüm, ceza aldım. Artık daha yayınlama fırsatı vermeden, yok ediyorlar. Belki de o yazılarda suç unsurları bulup , infazımı yakacaklar ve hapishane kapıları benim için ardına kadar açılacak. Çokta umrumda! Eğer gökyüzünde tipi varsa, ben de boşvermişlik ceketini geçiririm üzerime... Bütün bunlara rağmen vazgeçmiyorum yazmaktan. Yazmak benim uyuşturucum. Bana fiziksel olarak hiçbir yararı yok. Hatta sürekli zarar veriyor. Sadece bana vermekle kalmıyor, ailem de bu durumdan olumsuz etkileniyor. Ama manevi yönden bana verdiği huzur ve mutluluk paha biçilemez. Tıpkı bir uyuşturucu gibi...