Eros'un Kızları

''Hiç gitmeyeceğim'' dedi. İnsan aşıkken bir farklı oluyor ya, onun her ağzın çıkan lafı gerçek sanıp aşık oluyor bütün söylediği yalanlara. İşte benim de bu yalana inanmam da bu gerçeğin bir parçası. Ne yapayım? Söylerken ellerimi tutup bütün mutluluklarımı avuçlarının içerisine alıyordu. Bitmeyecek bir sevgi gibiydi. Her tutuğun da elimi kalbimin atışlarını duyamadım mutluluktan. Ben güldüğünde çıkan gamzeleri bile sevdim. Sen beni benim o gamzelerini sevdiğim kadar bile sevmedin. Şuan o yalanları kime söylüyorsun bilmiyorum. Seni asla affetmem de diyemiyorum. Bilirsin gözündeki bir damla yaşa kıyamam. O bir damla yaş için feda ederim kendimi. Yine gelsen yine severim, yine affederim. Aşık oldun mu hiç bilmiyorum. Eğer olduysan bilirsin bunları. Şimdi her şeyi boş ver. Zaman dursun. O günkü gibi tut ellerimi avuçlarım sana at olsun. Kalbine götür ısıt onları. Ben ben değilim bu aralar. Biz olmakta aklım hala...
Ama biliyor musun? Herkes gittiğinde, ışıklar kapandığında yalnızlık korkusu ve hüzün seni sardığında yanında sadece dostların olur. Seni seven gerçek dostların. Sana ellerindeki tüm sevdiği verirler. Karşılıksız ve mutlulukla.