Bir Aşk Hikayesi

Ben Doğa

Nerden başlasam bilemedim ben 18 yaşındayım lise 4 e gidiyorum.

Annemle yaşıyorum çünkü babam yok.
Aslında bu uzun bir hikaye: Ben herzaman erkeklerden nefret ettim ...
Peki ya neden ? babam yüzünden...
Böyle diyince genelde akıllara gelen soru şu oluyor: baban seni tecavüz mü etti?
Cevabımda: oha oluyor... tabikide hayır. Aslında ben babamı hiç görmedim ve itiraf etmek gerekirse Babamın yanımda olmasını çok isterdim ya da onunla tanışmayı... Benim annem hamileyken babam Annemi terk etmiş. Annemin babasıda annemi evden kovmuş ve annemde karnı burnunda Sokaklarda kalmış...
Ne kadarda acımasızca dimi ?
Bunu her düşündüğümde babamı tanımaktan vazgeçiyorum ama birgün gelipte bana kızım Demesini çok isterdim ya da okulun ilk günü herkes babasıyla okula giderken yanlız gitmemeyi...

Annem hergün ağlıyordu babam yanımızda olmadığı için.
Aslında babam hakkında pek bir bilgim yok annem o konuyu açmaktan pek hoşlanmıyor ama birgün Babamı bulucam ve yaptıklarının hesabını sorucam.

O gün annemi, gizlice babam için ağlarken gördüğümde kendime bir söz verdim hiçbir erkeğe Güvenmicektim ve aşık olmucaktım.
Bugün kendime yeni bi sayfa açmaya karar verdim bugün istanbula taşınıyorduk.
Hoşçakal İzmir...
Tabikide bu yeni sayfamda erkeklere asla yer yok, ben kendime bir söz verdim ve bu sözü tutcam
Ama bana en çok koyan şey ne oldu biliyormusunuz?
Yıllar sonra hayatımın tam bir yalan olduğunu öğrenmek...