GECMİŞİN MEKTUPLARI

"Bir insanın varlığı benim varlığımı hiçleştirdi doktor. Onu anlamak beni yok etti. Gerçi hiç var olmuş muydum? Bilmiyorum, ben yalnızdım. Önceleri kendi tercihim olduğunu düşünürdüm. Ama insan neden sevdikleri varken yalnızlığı tercih etsin ki? Ben tercih etmedim doktor, ben mecbur bırakıldım. Çocuk değildim. Biliyordum yüzüme sahte gülücükler yerleştirseydim beni isterlerdi, sustursaydım aklımı, göstermeseydim beni yaşlandıran o acıları onlara. Yani görünmez olsaydım, göstermeseydim onlara gerçek yüzlerini; beni yalan dünyalarına seve seve kabul ederlerdi. Bunları kabul etmedim ama yalnızlığı da hiçbir zaman ben istemedim. Şimdi sana soruyorum doktor. Onlara yaptıklarım için pişman mı olmalıyım? Ben onlara ayna olduğum için suçlu muyum? Onlarda yalnız değil mi sahte kalabalıkların arasında?"