Yüreğim Yangın Yeri Töre +) 18.

Siz ailenin ne olduğunu bilir misiniz ben bilmiyorum aile dedim miydi aklıma ilk gelen şey güzel bir sofra çevresinde oturan büyük bir aile ama biz de öyle değil babam baş köşede oturur erkek kardeşlerim yanına oturur annemle küçük kardeşlerim hepsi aynı masada otururlar ama ben mutfakta yemek yerim

18'ine yeni bastım ama hayat o kadar yordu ki beni gerçekten sırtımda kocaman bir yük varmış gibi hissediyorum kapalı kapılar arkasından kalmaktan insan yüzünü görmemekten artık konuşmayı neredeyse unutacağım

Bu sabah kalktığımda her yerim ağrıyordu aynanın karşısına geçtiğimde atlayan dudağını temizlemek istediğim zaman acıyan dudağımı buruşturarak gözlerimde akan yaşları elimin tersiyle sildim annemin aşağıda yezda diye bağırmasıyla ilkilerek kapıya doğru ağır adımlarla gittiğimde aşağı gel kardeşlerin uyanmak üzere sofra hazırlanacak dediğinde yavaşça merdivenler aşağı doğru indiğim zaman gözlerime bakan abim yine mi dayak yedin deyip karşıma dikilip omuzumdan tutup göğsüne çekti beni benimle birlikte mutfağa inip anneme bakarak babam yine niçin dövdü dediği sırada bir kısmet çıkmış o da görüceğe çıkmak istemediği için baban da bayılana kadar dövdü dediğinde gayet normal bir şekilde konuşuyordu sanki her şey normalmiş gibi aklım almıyordu herkesin annesiyle benim de annem de ama neden benden nefret ediyordu

Mutfağa doğru yaklaşan ayak sesleri ile babam karşıma dikilerek akşama görücüler gelecek eğer sen o görücülere çıkma ben sana biliyorum ne yapacağımı dediğinde abim babama bakarak senin o dediğin görücü adam delinin teki kafayı sıyırmış kızı öldürtmek mi istiyorsun dediğinde babam sizi ilgilendirmiyor orası benim bileceğim bir şey deyip son noktayı koydu