EMANET

Ağlıyordum. Yağmur damlaları gözyaşlarıma eşlik ediyordu. Soluksuz koşmaya devam ettim. Hayat yine bana yapacağını yapmıştı. Ayağım takıldı ve yere düştüm. Dizlerim sızlıyordu ama umrumda değildi. O sırada birinin bana seslendiğini duydum. Başımı kaldırdığımda Arel bana doğru koşuyordu. Yanıma geldi ve hemen sarıldı. Ağlamaya başladı. Bir dakika o ağlıyormuydu? Ellerim titriyordu ve göz yaşlarım durdurak bilmiyordu. "Özür dilerim Vanessa. Herşey için özür dilerim."