"Şehit tahtında rabbe gülümser, ah binlerce canım olsaydı der. "
Açıl Ey Gökyüzü Şehit geliyor Şehit!
Anasının ,yarinin göz yaşları eşliğinde, Al bayrağa sarılmış tekbirler ile geliyor. Yüzlerinde buruk bir tebessüm, ellerinde oğullarının son emaneti al bayrağı taşıyorlar. Omuzlarına ağır gelen bu yükün karşısında inatla , gururla , eğilip bükülmeden, dimdik bir konumda giden askerlerin arkasından bakıyorlar. 9 ay karnında taşıdığı, geceleri başında sabahlayıp uyumadığı , dizi kanasa kıyamadığı evladını toprağa teslim ediyor. Tarifi olmayan bu acı karşısında, cefakar anadan bir ses yükseliyor, bir nida yankılanıyor şehitlikte " VATAN SAĞOLSUN" diye feryat ediyor bir ana yüreği, iki kelimeye sığdırmıştı tüm acısını, ne bir isyan etti ,nede bir itiraz .
Bir başka ana, Rabbine olan teslimiyetini şu sözler ile dile getiriyor,
" RABBİM EMANETİNİ GERİ ALDI "
Bu sözler karşısında dilleri susuyor, gözleri konuşuyor askerlerin...
Sekiz şehidim var , ayrı ayrı feryatlar yükselen sekiz bacası tüten ev , ne verecek bir hesabım , nede edecek bir tesellim yok, bana düşen tek şey askerimin kanını yerde bırakmamak . Birde timin kayıp komutanını bulmak , askerimi o kalleşlere yedirtmem, şehidimin kanını asla yerde bırakmam!...
Gözün Arkada Kalmasın Şehidim!!!...
Ruhun Şâd Olsun Şehidim!!!...
Vatan Sağolsun Şehidim!!!...
《13.04.23》《Perşembe》
《 16.30 》
*ASKER VE GERÇEK AİLEM KURGUSUDUR*
Bir kadın vardı tüm benliği acı olan. Bir kadın vardı sevilmeyi bilmediği gibi sevmeyi de bilmeyen. Bir kadın vardı yüreğini herkese kapatıp, o güzel yüreğinde vatanını ağırlayan. Bir kadın vardı elinin değdiği her şey solan. Bu kadın Alkım Alaçin'di. Onun yaşam ile olan savaşı yıllar önce doğumda karıştırılması ile başlamıştı.
Kimsesi yoktu onun, olanlarda bir bir gitmişlerdi ondan. Yanağında tokat izi, saçlarında sızı hiç eksik olmazdı. O kabullenmişti artık kurtuluşu olmadığını lakin bilmediği birşey vardı Alkım'ın. Kabullenmek, pes etmekti. Adının anlamı avcıydı onun, kaybetmek lugatinde yoktu bu kadının.
Tam bitti derken tekrardan başlıyordu onun hayat ile arasındaki acımasız savaşı. Şimdiki taarruz ise ailesiyleydi. Hayatını ona zehreden kişiler ile arasında ne kan ne de can bağı vardı. İşte şimdi anlamıştı Alkım; Bu, son ama en zor taarruzdu.
Kazanacaktı, o avcı ise hayat av olacaktı.
"Kapak Tasarımı Bana Aittir*
14-#Dostluk [19/11/25]
4-#Abiler [16/11/25]
3-#Ablam[16/11/25]
3-#Kadınasker [16/11/25]
8-#Aşiret [16/11/25]
4-#Askerkurgusu [11/11/25]
1-#Görev [18/11/25]