Uçurumdan atlayacağında ensende beliren sisin pençesi.
Gözünü kapattığında seni saran alev alev yanan bir karanlığa hapsolmuşsan,her gece.
Unutulmuş günlüğünde kalan eski bir resimde ölmüşse,kalbin.
Unuttuğun,gün ışığı.
Unutamayacağın ise ihanetle örülmüş duvarların arkasında bir yalanda saklı.
...
Bilinmezliğin içinde kaybolduğunda varlığını yırtarcasına artan boşlukta hissedersen kendini ve kalbinle aklın arasında savaş çıkmışsa ve tanyeri ağarmışsa eğer,karanlığın ışığa vurduğu saatte asla durma,bırak fırtınada yansın ruhun.