Eve girerken Jiyong'u göreceğimi düşünmemiştim. Kapıyı açıp içeri girdiğimde bana arkası dönük bir şekilde oturuyor, sigarasını içiyordu. Balkonun kapısını açmamıştı ev karanlık ve dumandan boğulmuştu. Kapıyı kapattığımda hiçbir tepki göstermedi bile, genelde bu saatlerde evde olmuyordu zaten. Bende bu sayede insanların neler konuştuğunu öğreniyordum. Artık yazmıyorum, daha önceden yaptığım her şeyi gizledim fakat kısa sürede unutulacak şeyler olmadığından herkesin dilindeydi hala. Sigarasını söndürdü ve kafasını çevirdi. Sadece dışarıdan vuran ışıklar sayesinde bile gözlerindeki siniri görebildim. Ne olduğunu çok net bir şekilde anladım, anladığımı gösterircesine kafamı salladım. Karşılık verdiğimde her şeyin kopacağı kısıma geldik.