SIFIR NOKTASI (+18)

17.04.2023

İris Soydan, geçmişi bir kenara bırakıp geleceğe odaklanmıştı ki, her şeyin başlangıcında yer alan annesi tekrar hayatına girmiş, babası tarafından ihanete uğramış, Karan Hancıoğlu hayatının merkezine bomba gibi düşmüştü.
Şimdi ise kozların paylaşılma vaktiydi.

Geçmiş yoktu,
Gelecek hiç var olmamıştı,
Bugün muallaktaydı ama yine de pes etmek onun doğasında yoktu.
:::

Gözlerim yanımda dimdik oturan adama kaydı.

Karan Hancıoğlu; Şu zamana kadar hayatımın yanından yöresinden geçen hiçbir adama benzemiyordu. Duruşu, bakışları, tavırları herkesten farklıydı. Zaten onu o koca insan yığınının içinden çekip kendime yoldaş yapmama neden olan da bu değil miydi? Ruhumu kucaklayan ruhu, bana açtığı kalbi, kötülüğü, iyiliği, fedakarlığı, gücü, olduğum insanı değiştirmeden kabul etmesi, olduğu gibi olması, benimle olması.
Kafasını çevirip onda olan gözlerime tutunduğunda geçmiş bir köşeye devrildi. Bugünüm çamurlarını umursamadan hemen yanımdaki yerini aldı. İçimde bir lotus tomurcuklandı. Bir anlığına yüzünde ifade arar oldum. Tiksinme ya da ayıplama gibi bir şeyler ama hiçbirini bulamadım. Onun yerine bana o güzel gülümsemelerinden birini bahşetti. Her zamanki gibi.
Çıkmazlarımı kucakladığım anda bir çıkışım olduğunu ve onu o kapı uğruna istediğim gibi kullanabileceğimi hissettirdiği bakışları yerini aldı. İçimdeki çocuk olduğu yerde heyecanla zıpladı. Sesi kulaklarımdaydı. Bize gelen vardı. Bizimle olan ve bizimle yürüyen.
Ona aynı şekilde karşılık veremedim ama tomurcuklanmış lotusum yeşillenmeye başladı. Belli olmuştu. Benim lotus çiçeğimin yegane sahibi Karan'dı ve onu büyütende o olacaktı. Geçmişimi kimse kurtaramazdı belki. Ben de kurtarmayı denememiştim zaten.