Bazı hayatlar vardır, kimsenin içine girmediği sürece anlayamayacağı hayatlardır bunlar. Uzaktan güzel görünse de içinde acılar barındırır. Bazı insanlar acılarını unutmaya çalışır ama ben onları sonsuza kadar bu dünyada tutmak istiyorum. O yüzden bu günlüğü yazıyorum... Ben Doğa, dışarıya atılan çöpler gibi doğaya karışmak istiyorum yavaş yavaş... Nasıl olsa çöpten bir farkım yoktu, değil mi? >Bu kitapta 2 final olacaktır biri angst diğeri ise tam tersidir umarım severek okursunuz, gelecek hikayelerde görüşmek üzere🤍<All Rights Reserved