Gökyüzüne bakıp "Ben artık yaşamak istemiyorum. Ben yaşamayı hak edenlerden değilim. Artık benim için yaşamak isteyeceğim son şey." Sonra da ellerime baktım. "Bu eller tuttu o şeyi." Üzerimdeki kana göz attım."Bu eller yüzünden kirlendi bu üst." Bacağımda oluşan kanlara değdi gözlerim."Ama onun elleri yüzünden akıyor bu kan." Göz yaşlarımdan yanaklarım kurumuş ve soğumuştu. Buz gibi olmuştu. Kafamı eğip aşağıya baktım. Ambulans bu ve polis sirenleriyle doluşmuştu aşağısı. Ama ağırlıklı olarak da insanlar toplanmıştı. Bakışlarımı onlardan ayırıp kollarımı açarak gökyüzüne, en sevdiğim rengin vücut bulmuş haline baktım. "Mavi gökyüzü. Sendeki sırlarımı iyi sakla. Onları kimse bilmesin." -İlk kurgumdur.İlk bölümler çok acemice olabilir.Anlayışla karşılayınız. Tüm haklar saklıdır. İznim olmadan hiçbir şey yapılamaz. Eğer ki öyle bir şey olurda gereği yapılacaktır. Yazmaya başladığım tarih:15/4/23 Yayınladığım tarih:18/4/23
7 parts