Kimsesizler Çetesi

Salonda hıçkırıklarım yankılanırken kapıda bir ses duydum. Biri sertçe kapıyı açtı. Salona hızlı adımlarla giren Pamiri gördüm. Sinirlice beni kucağına aldı ve evden çıktı. Acıyla inlediğimde omzumu tuttum. ''Pamir ne bok yaptığını sanıyorsun?!'' diye haykırdım koridorda hızlı adımlarla ilerleyen Pamir'e. ''Kaç saattir bekliyorum be kadın! Susmadın ki! Aklımı sikeyim Larin ağlama artık!'' diye gürledi.
''Nereye gidiyoruz''
''Eve atıcam seni''
Gözlerim şaşkınlıkla açıldı.
''Ne?! Pamir ne saçmalıyorsun indir beni!''
Sesli bir şekilde kahkaha attı. Bir şey mi içti bu? ''Pamir cidden bir şeymi yedin içtin ya?'' dedim.Dinlemedi. Beni ciddi ciddi güvenilirlerin evine getirdi. Evde kimse yoktu? Allah'ım sana geliyorum Yarabbim. Pamir bir odaya çıktı ve beni hafifçe bırakıp kapıyı kitledi. ''Pamir sen na-'' dememe kalmadan karşımda sigara yaktı ve sırıtarak kapıya yaslandı. Sinirle ellerimi yumruk yaptım ve ''Senden nefret ediyorum Pamir'' diye bağırdım. O ise, ''Bende seni Larin. Bende seni seviyorum'' dedi.