Huzuru Özleyince

Sessizce oturuyorum. Etrafta kimsecikler yok. Tamamen anı yaşamaktayım. Kimsenin olmaması düşüncesi beni daha da rahatlatıyor. Sesleri dinliyorum. Yüzümde ufak bir tebessüm. Bir anda hiçbir şey düşünmediğimi fark ediyorum. Ve huzuru tam anlamıyla yakaladığım o anda, özgürlüğü derinlerinde hissederek şu sözleri söylüyorum kendi kendime.

"Duygusal değilim ben.. Hiçbir şeyi içimde saklamam. Açık sözlü davranır, olacaklardan korkmam. Kusurlarım, beni güçlendirir. Doğal davranırım ve daima cıvıl cıvılım. Zaten çevrem tarafından da bu yüzden seviliyorum. Hayatımda zorluk yok benim, her şeyin üstesinden gelebilirim. Güvenilir ve sevilen biriyim. Hiç kimse tarafından ezilmem, üzülmem."