Geceyi Yaran Kadın •FSM | Yenileniyor
ÖNCEDEN OKUDUYSANIZ BİLE TEKRAR OKUYABİLİRSİNİZ, ÇOK ŞEY DEĞİŞTİ.
Gitmekte serbestsin." dedim, sözlerimi ölçüp biçerek. "Sana hür bir hatun olma imkânı sunuyorum. Ceneviz, Venedik, nereye arzu edersen."
Kayra'nın kaşları neredeyse fark edilmez bir şekilde oynadı. Şaşırmış mıydı? Bunu beklemiyor muydu?
Lâkin yüzüne hemen o mâsumâne maskesini taktı. "Sağladığınız imkân için minnetlerimi sunarım, sultanım." Eğildi, ardından dudakları şeytanca kıvrıldı. "Lâkin hür bir hatun olarak, eğer izniniz olursa, sarayınızda barınmayı talep ederim."
***
Belki Attila, belki başka biri. Eminim Attila'ya düzenlediğim bir suikaste bir nebze olsun üzülmezdiniz." Gülümsedim, bu durumda söyleyeceği sözleri tahmin ettim. "Tüh, ölmüş mü? Yazık olmuş. Neyse, Kayracığım seni haremde en önemli pozisyona yükseltiyorum. Böyle bir hareket cezasız kalamaz."
Mehmet dudaklarının arasından kesik bir gülüş salıp başını öne eğdi, ardından tekrar gözlerime bakıp konuştu. "Attila, padişahının olana göz koymamayı öğrenmeli Kayracığım." dedi, senin Kayracığım diyen dillerini yerim. "Hele ki bunu ulu orta yapmak... Sarayda, padişahın gözleri önünde onunla bu denli yakın olmamanız gerektiğini bilmiyor musunuz?" Sesi bu kez daha sertti, "Onu yakasından tutup kendine çekmek ne demek?!"
Elimi ağzıma siper ederek gülüşümü gizledim, bakışlarımı önüme eğdim. Yapmaya karar verdiğin hareket aslında oldukça riskliydi, yine de risksiz bir yaşamda eğlence olamazdı.
Bu nedenle Mehmet'in şaşkın bakışları altında elimi yavaşça yakasına uzattım, gözlerimi gözlerinden ayırmadan onu bir hamleyle kendime çektim ve diğer elimdeki kalemim tersini boğazına yasladım.
Yüzlerimiz arasında zaten az olan mesafeyi sıfıra indirdim. Eğer izin vermeseydi onu yerinden kıpırdatamazdım. Bir santim daha ve dudaklarımız birbirine değecekti.
Dudaklarına g
