İNTİKAM YEMİNİ

Asen'in hayatı, küçük yaşlardan itibaren eksik kalan duyguların ve derin yalnızlığın izlerini taşır. Sevgiye aç bir kalbin, karanlık sırlarla örülü bir geçmişle karşılaşması kaçınılmazdır.

Babasının yokluğu, her geçen gün biraz daha belirginleşiyor, Asen'in ruhuna işliyordu. Ama hiçbir şey, annesinin gözlerinde gördüğü korkuyu açıklamıyordu. O gözler, bir şeylerin yaklaştığının işaretiydi. Sanki bir gölge vardı ve o gölge, her an evin içine girebilir, her an her şeyin sonunu getirebilirdi. Asen, annesinin bu korkusunu anlamaya çalışırken, her geçen gün daha da yalnızlaşmıştı. Bir yanda annesi, diğer yanda babası, Asen hep kaybolmuş bir çocuktu.

Sonra bir gün, her şeyin beklenmedik bir şekilde değiştiği o gece geldi. O gece Asen, kayıplarını fark etti. Annesi, bir daha geri dönmeyecek şekilde kayboldu. Bir gece, bir çığlık... Bir kayboluş. Ve Asen, ne olursa olsun, tek bir şey biliyordu:
Babasının düşmanları annesini öldürmüştü.

O gece, hayatı yeniden şekillendi. O gece, kalbinde bir yemin etti.

İntikam yemini...

Birisi ödeyecekti. Hem annesinin kanını, hem de içinde biriktirdiği acıyı. Ve o kişi, bir zamanlar hayatını mahveden her şeyin tam ortasında duruyordu.
Asen, intikamını almak için harekete geçecekti. Artık tek bir amacı vardı: Gerçekleri ortaya çıkarmak, yüzleşmek ve nihayetinde adaleti sağlamak.
Ama bu yolculukta onu bekleyen karanlık yalnızca bir başlangıçtı. Ne kadar derinlere inerse, o kadar çok sır açığa çıkacak ve her adımda daha da kaybolacaktı. Ancak bu yolculuk Asen'i farklı bir insana dönüştürecekti.

Bazen, bir yolculuk sadece intikamla başlamaz.
Bazen, kendini bulmak için her şeyi kaybetmek gerekir.