Korkmuyordu. Biliyordu ki bu gördüğü gerçekti. Bir düşün içerisinde değildi. Tenine işleyen rüzgârı, gözlerini yaşartan dumanı ve nefesini kesen bu kasveti her zerresinde hissediyordu. Gözleri, gri dumanların arasından asaleti ile yeri, göğü inleten kadındaydı. Gri saçları nefes kesici bir şekilde gökyüzüne uzanıyordu. Gri gözleri karanlığa rağmen ışığını hiç kaybetmemişti. Beyaz teni, karanlıkta güzelliğini daha bir öne seriyordu. Üstündeki gri kumaş dardı ve bedenini en güzel şekilde kaplıyordu. O kadın griydi. O grinin evladıydı. O, gri dumanı en güzel biçimde benimseyendi. (...) İnsan hiç sevdiğinden korkar mıydı ki? . . . 26.04.2023 BU KURGUDA GEÇEN KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.
18 parts