Sadece... Sadece sakin bir hayat geçirmek istiyordum. Neden sadece kendi halinde takılan bir kız olamıyordum ki? Ama onlara bulaşmamalıydım... Sanırım artık hiç sakin bir hayatım olmayacaktı... ~ Bana doğru yaklaştıkça bıçağın keskin ve metal dokusunu hissedebiliyordum. Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda simsiyah ve hiç bir duygu barındırmayan gözler beni ürkütmeye yetmişti. Yutkundum ve bir adım geri gitmeye çalıştım ama beni belimden yakalayıp kendine çekti. Sigara kokusu buram buram burnumu doldurmuştu. Hâlâ gözlerimin içine bakıyordu en sonunda dudaklarını yaladı ve araladı. Gözlerim nedensizce dudaklarına kaymıştı. -"Neden burdasın?", yutkundum ve bende istemeden dudaklarımı yaladım. -"sadece geçiyordum işte bırak beni yoksa sonun kötü olur", diye sinirle suratına doğru yaklaştım. Tek kaşını kaldırdı ve dudağının sağ tarafı yukarı doğru kıvrıldı. Bıçak tutan elini kaldırdı ve bıçağı gözümün önüne getirerek kılıfına koyup arka cebine attı, hâlâ beni bırakmamıştı. Bi sigara yaktı ve derin bir iç çekti."Neden gülüyorsun, adamlarına söylede çekilsinler yoksa-", cümlemi tamamlamama izin vermeden sigara dumanını suratıma doğru üfledi ve daha çok yüzüme doğru yaklaştı "yoksa?", yutkundum. Benden uzaklaştı ve arkasında ki motoruna sırtını verdi. -"Seni bırakmamı istiyorsan, benimle bir yarış yapıcaksın?", işte şimdi anladığım dilden konuşuyordu. Şeytani bir şekilde gülümsedim ve yavaş adımlarla tekrar dibine girip elindeki sigarayı aldım ve "Kabul" diyip yere attım ve ezdim.